Tante Rikie's dagverslag: "ik wil jullie allemaal een dikke klapzoen geven"
gepubliceerd op 15 juli 2018
Goedenavond lieve partypelgrims van me! Wat ben ik ongelooflijk trots op jullie. Om in de woorden van m’n maat Ivo te spreken: eigenlijk was alles een unaniem grandioos succes. Och en vooral die levendenherdenking hè? Wat had ik een kippenvel zeg… Tot in mijn stoffige bilnaad. Maar dit is een dagverslag voor de zondag, dus voordat ik op m’n flikker krijg van mijn eigen promo-onderdanen, zal ik even ter zake komen.
Vanmorgen liet ik me, met velen van jullie, wakker lullen tijdens de Oecumenische Kerkdienst van Maxim Hartman. Zijn ‘leven vóór de dood’-speech deed me beslissen nooit meer de pil te slikken en iets vaker uit de kleren te gaan voor een potje onbeschaamde vrijerij. Heshtek zinin, zouden mijn collega’s zeggen. Of yolo, ofzo. Vervolgens startten mijn vrienden van Boh Foi Toch en hun gastmuzikanten het jubileumoptreden op de Zwarte Cross. Voor de 10e keer mocht ik uit volle borst ‘I-J HEURT WEL GOED MOAR I-J LUUSTERT SLECHT!’ krijsen. Eigenlijk dus soort van een doodnormale doordeweekse dag voor mij.
Ik heb zoveel meegemaakt vandaag, dat ik ’t lastig vind om er dingen uit te pikken. Ik zag Jago Geerts de 125cc- en Jeffrey Herlings de 500cc-klasse winnen van de Dutch Masters of Motocross. Ik ben door mijn dragers uit mijn draagstoel gelanceerd, vol ’t verkoelende water van Playa Gasolina in. Ik heb mijn billen zo hard geschud bij Ronnie Flex dat het stof uit mijn bilnaad 20 meter verderop de boel nog mistig maakte. Ik heb oude tijden doen herleven bij de undercoversessie van Supertramp. Ik heb Dolfje Weerwolfje ontmoet in het Blagenparadijs. De blote kont van de drummer van Electric Eel Shock gezien. Een kusje van een mooie vrouw (tenminste, dat denk ik…) gescoord in Gaycafé de Kast. Mijn eigen dubbelgangers ontmoet (net als velen van jullie). Mijn stembanden naar de gallemiezen geschreeuwd op de hits van de helden van mijn tijd: De Dijk. Onmogelijke drumsolo’s gezien bij Birth of Joy. De aarde doen trillen met mijn moves bij Eskorzo op Exoticana. Zwarte Crossers eens laten zien wat een touchdown is op het basketbalveld van The Noaberhood.
Het was gewoon allemaal zo mooi, verdimme. Ik heb er nog steeds kippenvel van. Eigenlijk was elke minuut prachtig! Ik heb intens genoten van het diverse programma op de 33 podia én de crossbaan. Maar het allermooiste vind ik dat de Zwarte Cross ook dit jaar zonder enige noemenswaardige calamiteiten is verlopen. Dat is een verdienste van jullie, lieve Zwarte Crossers! Jullie hebben laten zien hoe er in de Achterhoek feest gevierd wordt. Het liefste zou ik jullie allemaal, 220.000 man (m/v), een dikke klapzoen geven!
Ga nu nog maar lekker genieten van deze zondagavond. En voor wie de bob is: stop op tijd met drinken, lieverds. Alcoholcontroles enzo, morgenochtend. Je weet wel. En zet alvast de datum 11, 12, 13 en 14 juli 2019 in de agenda. Dan wil ik jullie namelijk gewoon ALLEMAAL weerzien op de Zwarte Cross! Op 10 november kunnen Harder!-leden hun kaarten kopen, om 17 november de rest van de Nozems op deze aardkloot.
NOG HEEL VEEL PLEZIER! We duiken ons laatste nachtje in. DIKKE KUS VAN JE TANTE! Xoxoxo.