Douwe Bob

Douwe Bob is zo’n artiest die je, ongeacht je smaak, meteen bij de lurven pakt. Wanneer hij zijn gitaar oppakt en z’n lied vertolkt, dan meent hij het, dan is er geen ontkomen aan. Zoals Cash dat bijvoorbeeld ook kan. Je zit bijna bij hem op schoot. Nu durven we eerder bij Douwe Bob op schoot te zitten dan bij Johnny Cash, en dat is misschien maar goed ook want Cash is dood. Hoewel, op schoot zitten bij Douwe Bob misschien ook niet zonder gevaar is, de man met vele kanten, enerzijds grillig en way to R&Roll, anderzijds romantisch en mellon collie, die je zomaar op een paard tegen kunt komen, kan vrij onvoorspelbaar zijn. Maar hey, saaiheid is dodelijk in de rock & roll, en dat is iets waarvan we hem in ieder geval niet kunnen betichten, en dat is alleen maar cool! Laat het plebs maar lullen. Douwe Bob Posthuma is vooral een singer-songwriter met een ziel die gedrenkt lijkt te zijn in country en folk, eentje die goeie liedjes resoneert. Het is een wat gezapig gezever misschien, dat genöhl over liedjes; maar Douwe Bob is geen gabber, hard styler of death metal grunter, dus ja; in zijn genre draait het keihard om liedjes. Dat is core business en dat weet hij, want hij poept ze uit, luister maar naar de verse single ‘This World Is Our Home’, een fijn lied over het hier en nu, over geaard zijn en je thuis voelen op deze aarde, over vrienden en de mensen waarvan je houdt. Dit is de klasse die je van Douwe Bob mag verwachten, en er is nog veel meer op komst. Straks in de zomer staat hij te shinen met zijn inmiddels rijke oeuvre aan liedjes, op ons Hoofdpodium. Douwe Bob is ‘the sweetheart of the rodeo’, en laten we eerlijk zijn, wie wil dat nu niet zijn! Tot daar.